เมื่อเช้าวันที่ 2 ตุลาคม 2553 ได้ไปนั่งทานข้าวเปียก(เวียดนาม)อยู่ใกล้ๆตลาดศิริมงคลเกา่ เท่าที่ทราบบ้านหลังนี้เจ้าของเป็นเจ้าของร้านอาหารสวนรักมาก่อน(ตอนนี้หายไปแล้ว)เมื่อแหงนหน้าขึ้นเพดาน พบความแปลก คือ เพดานทำด้วยวัสดุบางอย่างที่ไม่แน่ใจว่าเป็นอะไร แต่ถ้าจะให้เดา น่าจะเป็นกล่องลูกระเบิดสมัยสงครามเวียดนาม ที่ถูกดัดแปลงมาเป็นวัสดุประดับเพดานบ้านหลังนี้ ซึ่งเป็นอาคารเก่าแก่ รูปลักษณะภายนอกและภายใน ไม่เหมือนกับอาคารอื่นๆในจังหวัดมุกดาหาร
ในความเห็น หากจะให้เมืองมุกดาหาร ได้แสดงให้เห็นถึงเอกลัษณ์ ความเป็นมาที่มีเรื่องราวน่าสนใจ เทศบาลเมืองมุกดาหาร น่าจะให้ความสนใจเข้าไปดูแล ประกาศเป็นอาคารอนุรักษ์ เพื่อการเรียนรู้แก่ลูกหลานในปัจจุบัน จะได้มีโอกาสเรียนรู้ประวัติศาสตร์ความเป็นมาของจังหวัดมุกดาหารในอดีต ที่เห็นว่า มีคุณค่าทางประวัติศาสตร์ และมิใช่มีเพียงอาคารเดียว อีกอาคารหนึ่งที่เห็นได้ คืออาคารเหลืองโรงเรียนมุกดาลัย ที่ก่อสร้างมาตั้งแต่ พ.ศ.2461 (คำนวณอายุลองดูครับ...น่าสนใจ) แต่จะมีอนุชนมุกดาหารสักกี่ราย ที่จะได้เรียนรู้ถึงความเป็นมาของอาคารหลังนี้ แะเช่นเดียวกันกับร้านขายข้าวเปียกที่กล่าวข้างต้น ควรจะเป็นถานที่ที่ให้เรื่องราวแก่ประชาชนจังหวัดมุกดาหาร เป็นหน้าที่ของเทศบาลโดยตรง พร้อมทั้งพี่น้องชาวจังหวัดมุกดาหารที่จะต้องช่วยกันดูแล อนุรักษ์ไว้เพื่อการเรียนรู้ในปัจจุบัน ในฐานะที่จังหวัดมุกดาหารเป็นเมืองชายแดน เมืองการค้าและการท่องเที่ยว...เชิญพี่น้องชาวมุกดาหาร ร่วมกันแสดงความคิดเห็นและเชิญชวนร่วมกันอนุรักษ์สิ่งที่มีคุณค่าทางประวัติศาสตร์เหล่านี้ไว้ตรายนานเท่านาน
