ช่วงเดือนนี้ (พฤศจิกายน) เป็นช่วงของการทอดกฐิน ของประะชาชนในประเทศไทย ทุกพื้นที่ เป็นประเพณีที่ดีงาม ที่สืบทอดมาอย่างยาวนาน หากใครที่ได้ร่วมกันทอดกฐินถือว่า เป็นการกระทำที่มีกุศลแรง ได้บุญมากกว่าการทอดผ้าป่าหรือกิจกรรมอย่างอื่น
กฐินถือกติกาว่า จะต้องดำเนินการในช่วงที่มีการกำหนดไว้แน่นอน ไม่เหมือน "ผ้าป่า" ที่สามรถจะกระทำได้ตลอดเวลา ประเด็นนี้ อาจจะเป็นที่มาของความสำคัญของการทำบุญกฐิน
ความเห็นประการหนึ่ง จากการได้ไปร่วมทอดกฐิน (เมื่อวันที่ 7 พฟศจิกายน 2553) วัดหนึ่งในตำบลนาสีนวน อำเภอเมืองมุกดาหาร เป็นกฐินที่เดินทางมาจากกรุงเทพมหานคร นำมาทอดถวายที่วัดวัดหนึ่งในตำบลนาสีนวน ซึ่งช่วงเวลาเดียวกันนี้ มีอีกหลายวัด ที่มีการทอดกฐินเช่นเดียวกัน เป็นฤดูกาลของการเดินทางของคนในเมือง (กรุงเทพมหานครหรือจังหวัดใหญ่ๆอื่นๆ)ที่มีญาติอยู่ในต่างจังหวัด เป็นการเดินทางมาเยี่ยมญาติหรือบ้านเกิด พร้อมกับการทอดกฐิน โดยการรวมตัวของญาติมิตร หรือเพื่อนฝูงที่อยู่ต่างถิ่นด้วยกัน นับเ้ป็นการสนองคุณบ้านเกิดรูปแบบหนึ่งของคนไทย
สิ่งที่ควบคู่กับการทอดกฐิน คือการเดินทางท่องเที่ยว การได้เดินทางกลับบ้านเดิมเพื่อเยิ่ยมญาติพี่น้อง ประเด็นที่น่าสนใจของผู้เขียนคือ การเดินทางกลับมาของผู้ไปทำงานต่างถิ่น กลับมาด้วยความแตกต่างจากเดิม กลับมาด้วยความหรูหรา มีเงินมีทอง การแต่งกายที่ดูมีฐานะมากกว่าเดิม สิ่งอำนวยความสะดวกต่างๆ ที่นำมาให้ญาติพี่น้องได้เห็นได้เจอ นำมาซึ่งการยกย่องชมเชย การเลี่ยนแบบ การเฝ้าคอยการกลับมาในปีต่อไป เป็นความแตกต่างที่เกิดขึ้นอันเนื่องมาจากาการเดินทางไปทำงานหรือประกอบอาชีพที่อื่น ที่ทำให้เห็นว่า เป็นสิ่งที่ดี มีโอกาสมากกว่า การอยู่ในพื้นที่บ้านเกิดของตนเอง ค่านิยมที่เกิดขึ้นโดยไม่รู่ตัว คือการเห็นว่า การกระทำเช่นนี้ เป็นสิ่งที่หลายคนแสวงหา เดินทางไปทำงานต่างถิ่น เมื่อเดินทางกลับมา จะสร้างความภาคภูมิใจ รู้สึกอิ่มเอิบการการต้อนรับของญาติพี่น้อง พลอยทำให้มีหน้ามีต่าไม่น้อย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น